Kocayı dahil edeceksin arkadaş!
Edeceksin!
Dahil ettiğin insan kocan değil ki sadece, aynı zamanda baba,
bir kere bunu bileceksin!
‘’O öyledir…’’ demeyeceksin!
İçinde bulunduğun toplum anneyi çocuğun tek bakıcısı sanıyor diye sen de o
kafileye girmeyeceksin!
‘’Maçı var onun’’ diyebiliyorsan ‘’Bir kadeh şarabım var
benim de’’ diyebileceksin.
‘’İşe kalkıyor köpek gibi çalışıyor zaten’’ diye
düşünüyorsan her sabah kaçta kalktığını, kaç saat fiziksel ve ruhsal olarak
çalıştığını hatırlayacaksın!
Bezi dolup her eğildiğinde sırtının ağrısından dem
vuracağına, paylaşacaksın. Paylaşmayı bilmediğini düşünüyorsan sesini
yükseltmeyi bileceksin!
Bunları yapamıyorsan arkadaş ,kusuruma bakma ama, feryat
figan ortalığı yıkıp ağlamayacaksın. ‘’Bizim herif de….’’ diye başlayan
cümleler kurmayacaksın çünkü ‘’senin herif’’ değil o, evlendiğin adam, sevgilin.Öğreneceksin…
Öğrendikçe öğreteceksin.
Öğrenilenleri sen de öğrenmek için çaba harcayacaksın.
‘’Sen de bana öğret’’ diye sorumlu tutacaksın.
Hayat ‘’müşterek’’tir derken müşterek lafını sözlükteki
havalı bir kelime sandıysan eğer tekrar düşüneceksin!
Senin büyük bir sorumluluğun varsa arkadaş bu sorumluluk evi
silip süpürüp bir yandan bebeyi sallamak olmayacak! Senin sorumluluğun hayatın ortak
olduğunu önce hayat arkadaşına sonra da diğerlerine anlatmak olacak!
‘’Benim hayatım senin ki gibi değil.’’ diye başlarsan eğer…
O zaman ilk bakacağım yer kocanla bebek öncesi resimleriniz olur, bunu bilesin
arkadaş! Arkadaş dediysek o kadar da anlayışlı değilim elbet. Eğer
görürsem birlikte bir şeyler
paylaştığınız bir fotoğraf dönüp sorarım sana ‘’Bunu paylaşmak kolaydı da öteki
mi zor?’’ diye.
Hayat sana zorluk yaşatmadı arkadaş.
Sen zorlaştırdın.
Sen seçtin paylaşmamayı.
Sen seçtin kendine saklamayı.
Sen seçtin binlerce insandan bin birinci olmayı!